Artykuł porusza problematykę głównych strategii edukacyjnych obecnych w wybranych polskich programach nauczania religii. Celem jest znalezienie odpowiedzi na pytanie, w jakiej mierze główne idee polskich programów katechetycznych wpisują się w reguły zmian edukacyjnych.

Nauczanie religii w szkole jest przedmiotem dyskusji: dlaczego nie uczyć religii raczej w obrębie konkretnych związków wyznaniowych niż w szkole? Autor, odpowiadając na to pytanie, odwołuje się zarówno do argumentów wynikających z prawa do wolności religijnej, którą gwarantuje demokratyczne państwo, jak i do wypowiedzi uczniów (liceum), którzy sami uzasadniają potrzebę spotkania z religią na terenie szkoły, gdzie poznają świat razem ze swoimi rówieśnikami.

Rodzina jest pierwszą i podstawową jednostką społeczną, gdzie rozpoczyna się i jest nieustannie prowadzony proces wychowawczy dzieci oraz młodzieży. W środowisku rodzinnym dokonuje się również wychowanie religijne młodego pokolenia.

Korelacja, jako jedna z zasad dydaktycznych, poddawana jest badaniom i naukowej refleksji na gruncie edukacji. Zasada ta odnosi się także do nauczania religii. Celem niniejszego artykułu jest ukazanie obszarów, konkretnych przedmiotów szkolnych oraz zawartych w nich treści, do których odnoszą się najważniejsze dokumenty katechetyczne postulujące zasadę korelacji.

Niniejszy artykuł dotyczy współpracy nauczycieli religii na rzecz uczniów w spektrum autyzmu. Celem artykułu jest przybliżenie i uzasadnienie potrzeby tej współpracy z innymi osobami, ukierunkowanej na wspieranie uczniów rozwijających się według innego modelu.

Aktualny numer kwartalnika EDUKACJA

Edukacja 01 2023 okladka