W artykule zaprezentowano działalność Uniwersytetu Międzypokoleniowego w Olsztynie, którego celem jest rozwijanie relacji międzypokoleniowych, budowanie dialogu międzygeneracyjnego, rozwijanie edukacji międzypokoleniowej.
Teoretyczny namysł obejmuje charakterystykę merytoryczną problematyki pokolenia, relacji i dialogu międzypokoleniowego. Problematyka została ujęta w postaci następujących pytań: Jakie działania na rzecz budowania relacji międzypokoleniowych podejmuje stowarzyszenie? Jak działania stowarzyszenia oceniają jego członkowie i uczestnicy różnorodnych wydarzeń? W jaki sposób działalność stowarzyszenia rozwija dialog międzypokoleniowy? W badaniu zastosowano metodę analizy dokumentów oraz metodę wywiadu narracyjnego, skoncentrowanego na problemie. Na podstawie opracowań naukowych dokonano charakterystyki pokolenia, wskazano najważniejsze aspekty budowania relacji międzypokoleniowych, a także ukazano specyfikę dialogu podejmowanego pomiędzy osobami starszymi a młodszymi.
Punktem wyjścia do podjętych analiz są wyniki opracowań naukowych oraz badania empiryczne autora. Refleksja nad podjętą problematyką wskazuje na fakt, iż spotkania międzypokoleniowe powinny mieć odpowiednią formę i treść, aby mogły stać się podstawą do budowania wzajemnej kooperacji miedzy pokoleniami. Stają się one dla ludzi w różnym wieku miejscem poznania różnic wynikających z innego rozumienia otaczającej rzeczywistości, innego podejścia do życia, innych problemów, wyznawanych wartości, ujawnianych poglądów i opinii.
Dialog i relacje międzypokoleniowe stają się wyzwaniem dla współczesnego społeczeństwa. Tylko przepełnione szacunkiem, sympatią i wzajemnym zrozumieniem kontakty międzypokoleniowe pozwolą na kreowanie świata bez barier, w którym jakość życia ludzi reprezentujących różnorodne kategorie wiekowe będzie wysoka.
