W artykule omawiam aktualne podejście do edukacji dorosłych migrantów, które rzadko osadzone jest w andragogicznej perspektywie. Aby uzupełnić tę lukę wskazuję jego słabe strony oraz proponuję nowe podejście do integracji poparte tradycjami i koncepcjami edukacji dorosłych, tj.: uczeniem się transformatywnym (Mezirow, 2003), uczeniem się przez doświadczenie (Jarvis, 2009), sytuacyjnym uczeniem się (Lave, Wenger, 1991), uczeniem się przez zaangażowanie (Eyler, Giles, 1999), biograficznym uczeniem się (Alheit, 2009). Jednocześnie podaję konkretne przykłady dobrych praktyk z Polski i ze świata mogące stanowić inspirację dla praktyków pracujących na co dzień z migrantami. W ostatniej części artykułu przedstawiam syntetyczną propozycję zmiany podejścia do pracy z migrantami opierając się na ich upodmiotowieniu, sprawczości i zasobach lokalnych
Aktualny numer kwartalnika EDUKACJA
