W artykule autor podejmuje zagadnienie metodologicznej prawomocności tzw. badań mieszanych w naukach społecznych. Na podstawie analizy literatury prezentuje typologię stosowanych przez badaczy strategii obchodzenia Kuhnowskiej tezy o niewspółmierności paradygmatów. Charakteryzuje również typowe praktyki mieszania danych ilościowych i jakościowych. W konkluzji stwierdza, że odmienny stosunek do łączenia danych ilościowych i jakościowych prezentowany przez badaczy europejskich i amerykańskich wynika z różnic kulturowych.