Celem artykułu jest prezentacja doświadczeń ewaluacyjnych Instytutu Geofizyki Polskiej Akademii Nauk (IGF PAN) związanych z realizacją nieformalnego projektu dla uczniów w zakresie wsparcia kompetencji STEM o nazwie „EDU- -ARCTIC – Innovative educational program attracting young people to natural sciences and polar research”. W pracy zaprezentowano krótką charakterystykę IGF PAN, istotę projektu pilotażowego, merytoryczne elementy właściwego projektu oraz proces i wyniki ewaluacji. W części „Dyskusja” przedstawiono kilka rekomendacji dla realizacji podobnych inicjatyw. Wskazano m.in. znaczenie zdefiniowania w projekcie tematu wiodącego, wpływ przekonań edukatorów i realizatorów o specyfice kompetencji STEM, istotność doboru właściwych instytucji partnerskich oraz konieczność uwzględnienia rodziców jako ważnego źródła wsparcia w rozwijaniu kompetencji.
Odkąd w 2001 roku pojawiło się pojęcie STEM (Breiner, Harkness, Johnson i Koehler, 2012), powstało wiele opracowań wskazujących na konieczność podnoszenia efektywności nauczania w tym obszarze. Autorzy wskazują szereg argumentów, m.in.: podaż wykwalifikowanych specjalistów na rynku pracy; nieustanny rozwój technologii i wiedzy naukowej; wpływ uczenia się w obszarze STEM na rozwój zdolności krytycznego myślenia, umiejętności pracy w grupie, stawiania i weryfikowania hipotez, kreatywności; wpływ liczby wykształconych specjalistów na konkurencyjność narodowych gospodarek (Atkinson i Mayo, 2010; Duran i Şendağ, 2012; Mayasari, Kadarohman, Rusdiana i Kaniawati, 2016; West, 2012). Coraz częściej badacze wskazują również na nowy argument – brak znajomości podstawowej wiedzy technicznej może zwiększyć podatność na manipulację dokonywaną przez tych, którzy taką wiedzę posiadają (Harari, 2015). Rzecz jasna, nie wszyscy mogą i chcą być ekspertami w zakresie STEM, jednak dysponowanie choćby podstawową wiedzą i praktyką może pozwolić na uniknięcie szeregu coraz bardziej realnych zagrożeń związanych z użytkowaniem szeroko rozumianej technologii.
