Od przedstawicieli służb społecznych wymaga się przezwyciężenia tendencji do formułowania stereotypowych sądów i pochopnego działania na podstawie powierzchownej oceny stanów czy zdarzeń. Osoba pomagająca zawodowo drugiej powinna pozwolić sobie na chwilę zwątpienia i niepewności. Dzięki temu będzie otwarta na badanie rzeczywistości z różnych perspektyw. Poszukiwanie dodatkowych informacji i złożenie ich w całość doprowadzi ją do wybrania adekwatnej do potrzeb osoby lub rodziny formy pomocy. Asystent rodziny powinien zatem mieć zdolność do głębszego zastanowienia się przed, w trakcie i po działaniu. Doskonaleniu tych umiejętności służy refleksyjna edukacja na poziomie kształcenia wyższego. W jej trakcie zarówno nauczyciel akademicki, jak i studenci zadają sobie pytania o sens i istotę różnych czynności praktycznych kierowanych do osób potrzebujących wsparcia, co pozwala im wyrwać się ze schematycznego działania i algorytmicznych rozwiązań.
W niniejszym artykule przedstawiono przykład edukacji refleksyjnej w ramach kształcenia studentów do wykonywania zawodu asystenta rodziny. Zaprezentowano schemat edukacyjnych badań nad działaniem oraz ich wnioski.
Aktualny numer kwartalnika EDUKACJA
