W artykule podjęto próbę oceny aktualnego stanu cyfryzacji edukacji z perspektywy pedagogicznej i socjologicznej. Analiza została oparta na surowych bazach danych pochodzących z Ministerstwa Edukacji Narodowej (MEN), Centrum Informatycznego Edukacji (CIE) oraz Naukowej i Akademickiej Sieci Komputerowej (NASK). Szczególną uwagę poświęcono kwestiom dostępu do nowoczesnych narzędzi edukacyjnych, a także zasięgu Internetu na terenie Polski. Podjęto także problem nierówności cyfrowych i ich wpływu na jakość kształcenia. Ważnym aspektem analizy jest rola strategii edukacyjnych w adaptacji do zmieniających się warunków technologicznych. W artykule poruszono także problematykę tzw. „białych plam” na mapie Polski, czyli miejsc, w których brak Internetu lub jest Internet o słabej przepustowości. Opracowanie ma na celu wskazanie kluczowych obszarów wymagających interwencji oraz rekomendacji dla przyszłych działań w zakresie cyfryzacji edukacji. Wyniki analizy mogą stanowić podstawę dla dalszych badań i wdrażania polityk edukacyjnych dostosowanych do realiów współczesnej szkoły.