Artykuł podejmuje teoretyczną analizę potencjału interpretacji dziedzictwa kulturowego i naturalnego jako narzędzia wspierającego włączanie społeczne osób z niepełnosprawnością intelektualną. Opierając się na koncepcji interpretacji dziedzictwa Freemana Tildena, modelu TORE oraz zasadzie projektowania uniwersalnego, wskazano, w jaki sposób odpowiednie dostosowanie treści, metod i przestrzeni może wspierać potrzeby edukacyjne tej grupy odbiorców. Szczególną uwagę poświęcono obszarom chronionym takim jak parki narodowe, które pełnią funkcję edukacyjną i stanowią miejsce pracy interpretatorów dziedzictwa. W artykule przedstawiono wyzwania związane z dostępnością dziedzictwa oraz możliwości wykorzystania projektowania uniwersalnego w tworzeniu inkluzyjnych przestrzeni przyrodniczych. Wnioski pozwalają na stwierdzenie, że interpretacja dziedzictwa uwzględniająca potrzeby osób z niepełnosprawnością intelektualną może nie tylko eliminować bariery, ale również budować społecznie zróżnicowane środowisko sprzyjające edukacji i integracji.
Aktualny numer EBiŚ
