Artykuł jest syntezą założeń badawczych prowadzących do analizy edukacji opartej na rzeczywistości rozszerzonej (AR) i wirtualnej rzeczywistości (VR). Celem jest krytyczne spojrzenie na AI, AR i VR jako już obecną wirtualną, rozszerzoną rzeczywistość, która zwłaszcza rodzicom oraz nauczycielom wyznacza nieznane przestrzenie. W tym znaczeniu poddane zostaną analizie struktury i metody AR oraz VR będące reprezentantami Wyobrażeniowego oraz ich rola w wypieraniu porządku Symbolicznego reprezentującego język wraz z jego stosunkiem do Innego. Ostatecznie chodzi o zrozumienie tego, jak powstrzymać rozpad struktur Symbolicznego, które są jedyną obroną przed działaniem Realnego zagrażającego podmiotowi. Zakres ontologiczny i epistemologiczny tekstu zbudowany jest na schemacie topologicznego rozumienia rzeczywistości psychologicznej podmiotu na podstawie narzędzi interpretacji psychoanalizy Jacques’a Lacana.