W artykule podjęta została kwestia kryzysu edukacyjnego, problemów ze rozumieniem procesu wychowania oraz znaczenia nauczyciela w procesie rozwoju ucznia. Przedstawione zostały aspekty związane z funkcjami mówienia oraz widzenia, które organizują przestrzeń szkolną oraz jakość relacji międzypodmiotowych. Celem artykułu jest ukazanie epistemologii wywodzącej się z nurtu pedagogiki radykalnej sięgającej po zasoby kliniki psychoanalitycznej. Ontologiczny i epistemologiczny wymiar tekstu zbudowany jest na podstawie narzędzi interpretacji psychoanalizy Jacques’a Lacana.