Celem badań było porównanie efektywności nauczania i poziomu zaangażowania studentów w nauczaniu na odległość w zależności od stosowanego trybu nauczania: zajęcia synchroniczne (jednoczesne uczestnictwo nauczyciela i uczniów) oraz asynchroniczne (kursy e-learningowe). Badanie przeprowadzono na przykładzie kursów z przedsiębiorczości prowadzonych na Wydziale Nauk Ekonomicznych Uniwersytetu Warszawskiego w semestrze zimowym roku akademickiego 2020/2021. Metodologia badawcza obejmowała analizę wyników egzaminów końcowych, punktacji za aktywność, ocen końcowych oraz poziomu satysfakcji studentów z kursów. Dane uzyskano na podstawie ankiet, wyników akademickich oraz analizy statystycznej porównawczej. Wyniki analizy wskazują, że studenci uczestniczący w kursach asynchronicznych osiągnęli wyższe wyniki punktowe i większą aktywność, co świadczy o większej skuteczności w przyswajaniu materiału. Z kolei uczestnicy zajęć synchronicznych wyżej ocenili ogólną jakość zajęć, podkreślając znaczenie interakcji z wykładowcą oraz bezpośredniego kontaktu w czasie rzeczywistym. Zarówno w trybie synchronicznym, jak i asynchronicznym zastosowano innowacyjne metody dydaktyczne, takie jak: grywalizacja, odwrócona klasa, quizy czy zadania grupowe, które znacząco podniosły poziom zaangażowania studentów. Wnioski sugerują, że optymalnym rozwiązaniem jest model hybrydowy, łączący zalety obu podejść. Kluczowe znaczenie mają również kompetencje cyfrowe nauczycieli oraz integracja nowoczesnych technologii edukacyjnych. Badania stanowią podstawę do rozwijania skuteczniejszych metod nauczania zdalnego, które odpowiadają na zróżnicowane potrzeby współczesnych uczniów, studentów i wyzwania edukacyjne. Wnioski z badań mogą posłużyć także przy organizacji zajęć i kursów z innych przedmiotów, również w zakresie nauk przyrodniczych.
Aktualny numer EBiŚ
