Prostoskrzydłe – karta pracy

  Pobierz plik PDF

Prostoskrzydłe to owady o dużych lub średnich rozmiarach i wydłużonym ciele. Wiele z nich ma wyodrębnioną głowę z aparatem gębowym typu gryzącego. Tułów tworzą wyraźne trzy segmenty, z których pierwszy zwany jest przedtułowiem. Dwa kolejne segmenty są wyraźnie węższe i od góry, a częściowo również z boków, przykryte przez skrzydła. Odwłok może być walcowaty, spłaszczony bocznie lub lekko grzbietobrzusznie. Skrzydła złożone są dachówkowato albo mniej lub bardziej płasko ułożone na odwłoku. Trzecia para odnóży u większości gatunków jest typu skocznego. U niektórych gatunków pierwsza para jest typu grzebnego. Samce mają specjalne narządy służące do wydawania dźwięków, tzw. aparaty strydulacyjne, zlokalizowane najczęściej na skrzydłach i odnóżach. Owady te mają również narządy odbierające dźwięki, czyli narządy tympanalne. Ich rozwój to specyficzna metamorfoza, tzw. przeobrażenie niezupełne. Wśród prostoskrzydłych wyróżniono kilka grup. Żyjące pod ziemią turkuciokształtne, na powierzchni ziemi – świerszczowate, na trawach – niewielkie szarańczakowate (koniki polne) oraz na wysokich trawach, krzewach, a czasem drzewach – pasikonikowate.

Aktualny numer EBiŚ

Edukacja 01 2021 okladka

Słowo wstępne

  • Katarzyna Potyrała

Polska na drodze do utworzenia pierwszego biocentrum edukacji

  • Małgorzata Osowska

Jakość powietrza atmosferycznego na terenie Gminy Jerzmanowice–Przeginia (województwo małopolskie)

  • Aleksandra Izdebska, Małgorzata Kłyś

Prozdrowotne i terapeutyczne właściwości wybranych rodzajów miodu

  • Klaudia Szymanowska, Bożena Witek

Różnorodność gatunkowa zapylaczy

  • Paulina Burkot

Różnorodność gatunkowa zapylaczy – karta pracy

  • Paulina Burkot, Patrycja Burkot

Eko-porządki domowe – cykl warsztatów dla edukacji nieformalnej (część 2)

  • Małgorzata Krzeczkowska