W latach 2015−2017 w środowisku szkolnym i akademickim przeprowadzono szereg badań dotyczących wpływu stosowania humoru na różne aspekty procesów dydaktycznych i wychowawczych. Sprawdzano między innymi, w jakim zakresie wykorzystywany jest humor przez nauczycieli szkół licealnych w procesie dydaktycznym i wychowawczym, a także stopień rozumienia humoru stosowanego przez dydaktyków wśród uczniów. Analizy te miały na celu znalezienie uniwersalnych form humoru akceptowanych zarówno przez nauczycieli, jak i przez uczniów.

Artykuł stanowi fragment szerszych badań przeprowadzonych w szkołach licealnych oraz na uczelniach wyższych. Miały określić poziom rozumienia i akceptacji humoru stosowanego przez nauczycieli. Przedstawione w tekście analizy dotyczą środowiska szkolnego. Problemy badawcze koncentrują się wokół kilku aspektów zjawiska humoru edukacyjnego. Pierwszy z nich dotyczy częstotliwości stosowania go przez nauczycieli w trakcie procesu nauczania − czy i kiedy jest wykorzystywany. Drugi związany jest z zastosowaniem humoru przez nauczycieli w procesie wychowawczym. I tu również analizowano częstotliwość użycia oraz cel posługiwania się nim. Dokonano osobnych analiz dla czynności nauczających i czynności wychowawczych. Prezentowane wyniki ujawniły kilka prawidłowości w zakresie stosowania i rozumienia tego trudno uchwytnego zjawiska, jakim jest posługiwanie się humorem.