Artykuł jest próbą zrozumienia zależności między sytuacją psychologiczną dzieci słyszących wychowywanych przez rodziców Głuchych – KODA (skr. Kids of Deaf Adults, słyszące dzieci niesłyszących rodziców, do 17. roku życia), a ich funkcjonowaniem w sferze emocjonalno-społecznej (Bartnikowska, 2010). KODA mają unikalny dostęp do kultury osób Głuchych, obcej większości osób słyszących. Mogą w sposób naturalny nabywać kompetencji w polskim języku migowym (skr. PJM). Taka sytuacja może jednocześnie być szansą na wzbogacenie rozwoju, jak i stwarza zagrożenie dla jego prawidłowego przebiegu.